Schipborg

Schipbörg en de Kymmelsbarg waren altied bekende en goed bereikbare plekken in Drenthe. Gien wonder dat de gegoede burgerij uut de Stad in de 19e eeuw dizze kaante opkwam um hier an raand van de Hondsrug mooie butenhuzen te bouwen met moestunen, visvijvers, anlegsteigers en alles derum en deran. Het was vanzölf hiel mooi, dat uutzicht over ’t stroomdal, de heidevelden, het slingernde riviertie. Begun 20e eeuw kwamen ok de toeristen, fietsers, schoelreizen, wandelaars. De Nederlandsche Reisvereeniging organiseerde in 1934 Drenthereizen. De Kymmelsbarg was ien van de heugtepunten, samen met de Ballerkoel, Zuudlaordemeer, de hunebedden en ’t Drouwenerzaand.

De Kymmelsbarg is niet mèer as en bultie, Schipbörg was eeuwenlang niet mèer as een dörpie met hooguut tien boerderijen, 80 bewoners. Toch was Schipbörg van belang. Veul wegen en paden waren der niet deur ’t veen en de eindeloze heidevelden, maor Schipbörg lag op een viefsprong midden in ’t kerspel Anloo. De wegen naor de kerk in Anloo gungen deur of langs Schiphörst. Van belang was ok dat er bij Schipbörg een brug over ’t Diep lag en dat Schipbörg een haven har. Een haven is misschien wat veul zegd, maor an de voet van de Kymmelsbarg kun het varende verkeer anleggen.

De barg is 12 meter hoog. Zo’n honderd jaor leden, was e 15 meter hoog. Het kan slimmer kommen: de Kwartiesbarg bij Drouwen was honderd jaor leden ok 15 meter hoog en die is der hielemaol niet mèer. Misschien hef de Kymmelsbarg geluk had, dat der nao de grote ontginningsprojecten ok oog veur natuurbescharming was. Veul natuur was der nao de ontginnings niet mèer over. Der was veul beloofd – met de ontginnings zul veul beter worden. En dat was ok wal zo. Dat het laand er zo radicaal aans uut zul zien, dat het hiele dörpsleven veraandern zul, daor haar niet iederien met rekend.